Ülkemizde, kızlar için namus, bekaretin bozulması, evlenemeyecek olma ("Seni kimse almaz! Bir işe yaramazsın!" şeklinde bir yaklaşım)
Erkeklerde üniversiteyi kazanamama, iş sahibi olamama ("İleride aile reisi olacaksın bir de!" şeklinde bir yaklaşım)
Medya (Onurlu genç, aşkı için canına kıydı) gibi söylemler intiharı tetikleyebilir.
Sonrasında çocuğun yaşayacağı pişmanlık ve suçluluk duyguları da yeni girişimleri tetikleyebilir.
İntiharı kolaylaştıran etkenler
Fevri kişilik
Nörokimyasal dengesizlikler gibi biyolojik etmenler
Güçlü aile bağlarının eksikliği
Sosyal tecrit, yakın birinin intihar etmiş olması, intihar konusunda güçlü tabuların bulunmaması
Silaha erişim kolaylığı, aşinalık
Çalkantılı ruhsal durum
İntiharı engelleyen etkenler
Güçlü ailevi ve sosyal destek
Başkalarıyla birlikte olmak
İntihar konusunda ahlaki tabular
İntihar yöntemine ulaşmada zorluk
Çalkantılı olmaktan çok, yavaşlamış bir ruhsal durum!
İntihar konusunda Mitler ve Gerçekler!
Mit: İntihardan söz etseler de asla intihar etmezler!
Gerçek: İntihar girişiminde bulunan kişiler çoğunlukla niyetleri konusunda önemli ipuçları vermiş olurlar!
Mit: Yaşamını son vermeye karar vermiş bir insanı hiçbir şey durduramaz
Gerçek: İntiharı düşünen ergenlerin çoğu bocalama içindedir. Acı çeker ve ıstıraba son vermek isterler. Bunu yapmak için ille de ölmek istemeleri gerekmez. Ama başka bir yol bulamazlar ve çoğunlukla yardım çığlıklarını kimse duymaz
Mit: Ergenlerle intihar hakkında konuşmak, bu fikrin kafalarına girmesine yol açabilir
Gerçek: Risk altındaki yeniyetmelerin intihar etmiş bir yaşıtlarını örnek almaları mümkün olsa da, önlemek amacıyla bu konuda konuşmak onu intihar girişimine teşvik etmeyecektir.
Mit: Yalnızca belli tipte çocuklar intihar eder
Gerçek: Belli bir tip yoktur. Sosyoekonomik statüsü, zeka ve kültür seviyesi belirleyici değildir!